Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie από την Google για να παρέχει τις υπηρεσίες του και να αναλύει την επισκεψιμότητα. Η διεύθυνσή σας IP και ο παράγοντας χρήστη γνωστοποιούνται στην Google, μαζί με μετρήσεις απόδοσης και ασφαλείας, ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα της υπηρεσίας, για τη δημιουργία στατιστικών στοιχείων σχετικά με τη χρήση και για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση καταχρήσεων. ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ: Οκτωβρίου 2011

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Κυκλοθυμική διαταραχή

Κυκλοθυμία ονομάζεται η κατάσταση κατά την οποία εναλλάσσονται περίοδοι κατάθλιψης με περιόδους υπερθυμίας (υπερβολικής ευθυμίας). Παλαιότερα πιστευόταν ότι επρόκειτο για διαταραχή της διάθεσης, αλλά σήμερα κατατάσσεται στις διπολικές διαταραχές (στις συναισθηματικές διαταραχές όπου εναλλάσσονται περίοδοι κατάθλιψης με περιόδους μανίας δηλ. υπερβολικής ευθυμίας) . Με απλά λόγια πρόκειται για άτομα που τη μια εμφανίζονται εύθυμα και αισιόδοξα και την άλλη καταθλιπτικά και απαισιόδοξα. Η συμπτωματολογία αυτή δεν είναι τόσο σοβαρή ώστε η πάθηση να καταταγεί στην μείζονα κατάθλιψη με μανιακά επεισόδια. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι πάσχοντες δεν παραδέχονται το πρόβλημά τους και προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις περιόδους κατάθλιψης με διάφορα συμβάντα. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει με το περιβάλλον τους τι οποίο απλά να τους χαρακτηρίζει 'ιδιόρρυθμους'.

Διάγνωση

Τα διαγνωστικά κριτήρια σύμφωνα με το DSM-IV-TR είναι τα εξής:
Α. Πολλοί περίοδοι υπομανίας και κατάθλιψης για τουλάχιστον 2 χρόνια, τα οποία δεν πληρούν τα κριτήρια μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου.
Β. Αυτά τα δύο χρόνια το άτομο δεν ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ελεύθερο συμπτωμάτων. Δηλ. σπάνια ο ασθενής είναι ελεύθερος συμπτωμάτων.
Γ. Αυτά τα δύο χρόνια το άτομο δεν παρουσίασε μείζων καταθλιπτικό επεισόδιο, μανιακό ή μικτό επεισόδιο.
Δ. Τα συμπτώματα δεν αποδίδονται σε σχιζοσυναισθηματική διαταραχή και δεν επιπλέκονται με σχιζοφρένεια, σχιζοφρενικόμορφη διαταραχή, παραισθησιακή διαταραχή ή με ειδική ψυχωσική διαταραχή.
Ε. Τα συμπτώματα δεν οφείλονται σε επίδραση κάποιας ουσίας (π.χ. ναρκωτικά, φάρμακα) ή σε παθολογική κατάσταση (π.χ. Υπερθυρεοειδισμός).
ΣΤ. Τα συμπτώματα προκαλούν σημαντικό άγχος ή μείωση των καθημερινών δραστηριοτήτων (κοινωνικών, επαγγελματικών κα)

Θεραπευτική αντιμετώπιση

Η θεραπευτική αντιμετώπιση συνίσταται στον συνδυασμό ψυχοθεραπείας και φαρμακοθεραπείας. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η ψυχοθεραπεία από μόνη της μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα. Η θεραπευτική στρατηγική αποφασίζεται ανάλογα με την βαρύτητα της διαταραχής και τις ιδιομορφίες του πάσχοντα. Η επιτυχία της εξαρτάται από την βαρύτητα της διαταραχής και την συνεργασία του πάσχοντα.

Φάρμακα
Χρησιμοποιούνται, ανάλογα με την περίπτωση, αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωσικά φάρμακα. Σε χρόνιες και βαρύτερες περιπτώσεις, η χορήγηση λιθίου είναι πολύ χρήσιμη σαν σταθεροποιητικό της διάθεσης φάρμακο. Εναλλακτικά, για σταθεροποίηση του συναισθήματος, χρησιμοποιούνται αντιεπιληπτικά φάρμακα. Υπάρχουν και άλλες φαρμακοθεραπείες που προσαρμόζονται ανάλογα με την περίπτωση.

Ψυχοθεραπεία
Η ψυχοθεραπεία, σε πολλές περιπτώσεις, δίνει πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ξεχωρίζουν η γνωσιακή θεραπεία (ο πάσχων πρέπει να μάθει να ελέγχει τις αρνητικές σκέψεις του μέσα από μια ρεαλιστική αξιολόγησή τους), η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (στην συμπεριφορική θεραπεία οι συμπεριφορές που σχετίζονται με κατάθλιψη ή με υπομανία αγνοούνται, ενώ ανταμείβονται συμπεριφορές που βοηθούν στην αντιμετώπιση του προβλήματος), η διαπροσωπική ψυχοθεραπεία (ο πάσχων μαθαίνει να αντιμετωπίζει τα διαπροσωπικά προβλήματα όπως είναι ο ανεπίλυτος θυμός, η αμφισβήτηση των ρόλων και η μεταφορά σε άλλους ρόλους) και η οικογενειακή θεραπεία όπου η παρέμβαση γίνεται και σε άλλα μέλη της οικογένειας ώστε να υπάρχει συνεργασία. Φυσικά υπάρχουν και άλλες ψυχοθεραπείες που μπορεί να συμβάλλουν και το ψυχοθεραπευτικό πρόγραμμα καταρτίζεται με βάση την κάθε περίπτωση.