ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ - ΑΥΠΝΙΑ

Ο ύπνος καταλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο του συνολικού χρόνου ζωής μας και αποτελεί μια πολύ σημαντική βιολογική μας λειτουργία. Βέβαια η ακριβής λειτουργική του σημασία παραμένει άγνωστη, αλλά, πιθανόν σχετίζεται με την ανάπαυση της εγκεφαλικής λειτουργίας και με την καλή λειτουργία της μνήμης και της εκμάθησης.
Η στέρηση του ύπνου προκαλεί διαταραχές της προσοχής, της απόδοσης στην εργασία αλλά και του συναισθήματος.
Συνεπώς, ο ύπνος είναι απαραίτητος για μια ομαλή διαβίωση.
Η διάρκειά του είναι ικανοποιητική όταν ξυπνάμε ξεκούραστοι και αναζωογονημένοι.
Η διάρκειά του ύπνου διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά υπολογίζεται περίπου στις 8 ώρες το εικοσιτετράωρο. Με την γήρανση συνήθως μειώνεται η διάρκειά του και πολλοί ηλικιωμένοι κοιμούνται 5-6 ώρες το εικοσιτετράωρο.
Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι σε πολλά άτομα έχει ευεργετική επίδραση και ο μεσημεριανός ύπνος.
Για να έχουμε ένα φυσιολογικό ύπνο καλό είναι να σεβόμαστε το βιολογικό μας ρολόι, δηλαδή να προσπαθούμε να πέφτουμε για ύπνο την ίδια περίπου ώρα το βράδυ και να ξυπνάμε περίπου την ίδια ώρα το πρωί. Αυτό βέβαια, είναι ανέφικτο σε άτομα που έχουν εργασιακές υποχρεώσεις με ‘δύσκολο’ ωράριο.
Το περιβάλλον της κρεβατοκάμαρας θα πρέπει να είναι ήσυχο, σκοτεινό και με κανονική θερμοκρασία εφ’ όσον το κρύο ή η ζέστη επηρεάζουν αρνητικά τον ύπνο. Επίσης, το κρεβάτι θα πρέπει να είναι άνετο (με καλό στρώμα) και με μαξιλάρι που κρατάει οριζόντιο και χωρίς κλίση τον αυχένα.
Θα πρέπει να πέφτουμε για ύπνο όταν αισθανόμαστε την ανάγκη να κοιμηθούμε και να μην μας αγχώνει προκαταβολικά η ιδέα της αϋπνίας.
Οι διαταραχές του ύπνου πολύ συχνά οφείλονται σε ψυχολογικά προβλήματα και κυρίως σε αγχώδεις εκδηλώσεις. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα χρήσιμη η ψυχολογική εκτίμηση και ενδεχομένως ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση. Σε πιο δύσκολες περιπτώσεις θα χρειαστεί και η συμβολή νευρολόγου ώστε να χορηγηθεί η κατάλληλη φαρμακευτική αγχολυτική αγωγή.
Φάρμακα τα οποία βοηθούν τον ύπνο χορηγούνται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι παρ’ όλο που νυστάζουν αδυνατούν να κοιμηθούν. Η χρήση τους θα πρέπει να παρακολουθείται από τον γιατρό και τον ψυχολόγο ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο σωματικού ή ψυχολογικού εθισμού (δηλαδή να μην μπορούμε να κοιμηθούμε αν δεν πάρουμε το φάρμακο).